Soorten water: mineraalwater, kraanwater & co.

Welke watertypes zijn er?

Water is één van de meest waardevolle hulpbronnen. Er moet onderscheid worden gemaakt tussen water uit de natuur en water dat je thuis gebruikt. Het eerste type omvat de volgende waters:

Grondwater: het bevindt zich in diepe lagen onder het aardoppervlak. Het is normaal gesproken schoon en heeft een neutrale pH-waarde van ongeveer 7.

Oppervlaktewater: dit kan gevonden worden op het aardoppervlak, bijvoorbeeld in rivieren, meren en vijvers. Dit water kan verschillende pH-waarden hebben tussen 6 en 8, afhankelijk van welke stoffen erin zijn opgelost.

1. Regenwater: normaal heeft het een licht zure pH-waarde van ongeveer 5,6, omdat het wat natuurlijke zuren uit de atmosfeer bevat.

2. Zoet water: het wordt gevonden in rivieren, meren en putten en is cruciaal voor het overleven van planten en dieren, waaronder wij mensen. Zoet water bevat weinig of geen zouten en heeft normaal gesproken een neutrale pH van ongeveer 7.

3. Zout water: onze oceanen en zeeën bestaan uit zout water. Door de zouten die het bevat, heeft het normaal gesproken een alkalische pH-waarde van ongeveer 8,1 tot 8,3 en is het niet drinkbaar voor mensen en veel landplanten.

4. Ruw water: ruw water wordt rechtstreeks verkregen uit een natuurlijke bron, bijvoorbeeld een rivier of meer. De pH-waarde kan variëren en ligt meestal tussen 6 en 8. Daarom moet het meestal gezuiverd worden voordat het veilig is om te drinken.

Drinkwatersoorten hebben gemeen dat ze gefilterd of behandeld worden, vrij zijn van schadelijke substanties en een bijna neutrale pH-waarde hebben. Dit zijn onder andere:Grondwater: het bevindt zich in diepe lagen onder het aardoppervlak. Het is normaal gesproken schoon en heeft een neutrale pH-waarde van ongeveer 7.

Oppervlaktewater: dit kan gevonden worden op het aardoppervlak, bijvoorbeeld in rivieren, meren en vijvers. Dit water kan verschillende pH-waarden hebben tussen 6 en 8, afhankelijk van welke stoffen erin zijn opgelost.

Regenwater: normaal heeft het een licht zure pH-waarde van ongeveer 5,6, omdat het wat natuurlijke zuren uit de atmosfeer bevat.

Zoet water: het wordt gevonden in rivieren, meren en putten en is cruciaal voor het overleven van planten en dieren, waaronder wij mensen. Zoet water bevat weinig of geen zouten en heeft normaal gesproken een neutrale pH van ongeveer 7.

Zout water: onze oceanen en zeeën bestaan uit zout water. Door de zouten die het bevat, heeft het normaal gesproken een alkalische pH-waarde van ongeveer 8,1 tot 8,3 en is het niet drinkbaar voor mensen en veel landplanten.

Ruw water: ruw water wordt rechtstreeks verkregen uit een natuurlijke bron, bijvoorbeeld een rivier of meer. De pH-waarde kan variëren en ligt meestal tussen 6 en 8. Daarom moet het meestal gezuiverd worden voordat het veilig is om te drinken.

Drinkwatersoorten hebben gemeen dat ze gefilterd of behandeld worden, vrij zijn van schadelijke substanties en een bijna neutrale pH-waarde hebben. Dit zijn onder andere:

Mineraalwater

Mineraalwater komt uit ondergrondse waterbronnen en heeft een oorspronkelijke zuiverheid. Omdat het door verschillende rotsen wordt gefilterd, bevat het van nature mineralen. De samenstelling verschilt afhankelijk van de herkomst. Het mineraalgehalte maakt mineraalwater voedzaam.

Geneeskrachtig water

Geneeskrachtig water komt uit ondergrondse waterbronnen en heeft, net als mineraalwater, een oorspronkelijke zuiverheid. Wat ze ook gemeen hebben is hun natuurlijke mineraalgehalte.

Het grootste verschil is dat geneeskrachtig water zijn preventieve, verzachtende of helende werking moet bewijzen. De vergunning wordt verleend door het Federale Instituut voor Geneesmiddelen en Medische Hulpmiddelen (BfArM).

Bronwater

Bronwater komt, zoals de naam al doet vermoeden, uit een natuurlijke of kunstmatig aangeboorde bron en is afkomstig van ondergrondse waterbronnen. Het mag natuurlijke onzuiverheden bevatten, zolang het maar veilig en drinkbaar blijft. Om als drinkwater te worden beschouwd, moet het aan strenge wettelijke eisen voldoen. Deze zijn vastgelegd in de Duitse drinkwaterverordening (TrinkWV) en de mineraal- en tafelwaterverordening (MTVO).

Kenmerkend voor bronwater is dat het niet persé een constante hoeveelheid mineralen hoeft te bevatten. In tegenstelling tot mineraalwater en medicinaal water, hoeft bronwater daarom niet officieel erkend te worden in het Europese Mineraal en Medicinaal Water Register.

Zelfs als er geen bewijs nodig is voor een voedingsfysiologisch effect van bronwater, betekent dit niet dat het geen effect heeft. Elk type bronwater heeft zijn eigen fysiologische “voetafdruk”. Dit hangt af van de samenstelling van de gesteentelaag waar het water doorheen stroomt. Als het gesteente veel mineralen en sporenelementen bevat, komt dit het bronwater ten goede.

Het bronwater wordt direct bij de bron gebotteld, wat betekent dat het in flessen of andere verpakkingen wordt gedaan op het punt waar het uit de grond komt. Er mogen geen latere filtertechnieken of chemische toevoegingen worden gebruikt om het water te behandelen. Alleen ijzer, arseen, mangaan en zwavel mogen uit het bronwater worden verwijderd, net als bij mineraalwater. Toevoeging van koolstofdioxide is ook toegestaan.

Tafelwater

Tafelwater verschilt aanzienlijk van bronwater en mineraalwater, omdat het een kunstmatig geproduceerde gemengde waterdrank is. Het water dat als basis dient voor een bepaald tafelwater hoeft niet van één bron of locatie afkomstig te zijn. In tegenstelling tot mineraalwater hoeft tafelwater niet officieel erkend of gecertificeerd te zijn. Toch is het onderworpen aan strenge controles.

De Tafelwaterverordening bepaalt welke ingrediënten tafelwater mag bevatten. Hierin staat dat tafelwater alleen uit de volgende ingrediënten mag bestaan:

1. Drinkwater en/of natuurlijk mineraalwater

2. Zeewater

3. Zoutrijk water (zoals natuurlijke pekel)

4. Magnesiumchloride

5. Natriumchloride

Tafelwater kan niet alleen praktisch overal geproduceerd worden, het kan ook gebotteld worden - terwijl mineraalwater en medicinaal water bijvoorbeeld alleen bij de bron gebotteld kunnen worden. Tafelwater kan ook via kranen in restaurants of andere gelegenheden worden aangeboden en in grotere verpakkingen worden vervoerd. Tafelwater moet ook als zodanig op het menu van restaurants worden vermeld.

Kraantjeswater

Kraanwater is in veel huishoudens het meest geconsumeerde water. Het is meestal afkomstig van grondwater en/of oppervlaktewater (meren, reservoirs, oeverfiltraat).

Voordat dit water als drinkwater kan worden gebruikt, moet het echter een complex behandelingsproces ondergaan. Dit proces omvat verschillende behandelingsmethoden en kan ook de toevoeging van chemische additieven inhouden. Behandeling is nodig om verontreinigingen uit het water te verwijderen, het veilig te maken en aan bepaalde kwaliteitsnormen te voldoen.

Ondanks het gebruik van additieven tijdens de behandeling, of misschien juist daardoor, wordt kraanwater in veel landen - waaronder Duitsland - als veilig en drinkbaar beschouwd en is het een kosteneffectief alternatief voor flessenwater.

Mineraalwater vs. leidingwater: verschillen in één oogopslag

Water uit flessen of kraanwater? Deze vraag heeft heel wat ruzies veroorzaakt! Maar ook al zweren veel mensen bij kraanwater, dat liefkozend “Kraneberger” of “Rohrperle” wordt genoemd: Qua mineraalgehalte kan het niet op tegen ons Gerolsteiner mineraalwater.[JH1] Maar dat is niet het enige significante verschil:

Kraanwater is meestal geen natuurlijk product. In tegenstelling tot mineraalwater wordt het niet gewonnen uit diep water; in Duitsland komt tweederde uit grondwater en eenderde uit oppervlaktewater. Oppervlaktewater komt bijvoorbeeld uit meren en reservoirs of uit oeverfiltraat.

Kwaliteit en zuiverheid : de kwaliteit van kraanwater verschilt van plaats tot plaats. In tegenstelling tot mineraalwater hoeft kraanwater niet van nature zuiver te zijn. Afhankelijk van hoe schoon het ruwe water is, wordt het door het waterleidingbedrijf behandeld en gezuiverd met verschillende processen en chemische toevoegingen. Als de initiële kwaliteit niet zo goed is, kan het bijvoorbeeld behandeld worden met chloor of extra gefilterd worden door actieve kool. squalität kann es zum Beispiel mit Chlor behandelt oder zusätzlich durch Aktivkohle gefiltert werden.