Bescherming van water

Waterschaarste is een groeiend probleem in veel regio's in de wereld en ook in delen van Duitsland. Gerolsteiner maakt zorgvuldig gebruik van diep water uit de Eifel, een gebied dat rijk is aan neerslag. Het doel van ons bedrijf is om deze natuurlijke schat te behouden voor toekomstige generaties.

Klimaatverandering en waterschaarste

Gebarsten kleigrond, uitgedroogde bomen, bosbranden - waterschaarste is een groeiend wereldwijd probleem dat momenteel meer dan een derde van de mensheid treft. Toch wordt onze aarde vaak de blauwe planeet genoemd. Als je vanuit de ruimte naar onze aardbol kijkt, zie je de enorme hoeveelheid water die meer dan tweederde van het oppervlak bedekt. Hoewel er veel water is, bestaat slechts 3% ervan uit drinkbaar grondwater.

De watervoorziening in Duitsland staat ook voor grote uitdagingen: extreme weersomstandigheden, afnemende neerslag en regionaal dalende grondwaterstanden. Het grootste deel van de waterreserves wordt gebruikt in de energiesector, de verwerkende industrie, de landbouw en voor de openbare watervoorziening. Mineraalwater maakt slechts een zeer klein deel uit van het grondwatergebruik.

Water in de Eifel - een waardevol goed

Met een gemiddelde jaarlijkse neerslag van 800 mm per vierkante meter is het middelgebergte van de Eifel, waar Gerolsteiner zijn mineraalwater vandaan haalt, een van de regenrijkste gebieden van Duitsland. Er kunnen zich hier echter ook hevige regenbuien voordoen, waardoor het water bijvoorbeeld sneller afstroomt en minder goed wegsijpelt, waardoor het grondwater wordt aangevuld. Daarom worden de klimatologische ontwikkelingen voortdurend nauwlettend in de gaten gehouden door de autoriteiten en Gerolsteiner Brunnen. Een geohydrogeologische studie heeft onlangs vastgesteld dat de winning van mineraalwater door Gerolsteiner Brunnen het diepe water niet in gevaar brengt, zelfs als rekening wordt gehouden met de tot nu toe vastgestelde klimaatveranderingen en de gevolgen daarvan. Toekomstige ontwikkelingen zullen nauwlettend worden gevolgd en geëvalueerd.

De waterwinning van Gerolsteiner Mineralbrunnen concurreert ook niet met de openbare watervoorziening, omdat Gerolsteiner het water op andere locaties wint en uit veel diepere reservoirs. Omdat het Gerolsteiner mineraalwater sterk gemineraliseerd is, zou het niet geschikt zijn voor de drinkwatervoorziening omdat het snel zou leiden tot verkalking in standaard waterleidingen van het huishoudelijk gebruik.

Gerolsteiner beschermt ook deze kostbare, speciaal aangeboorde waterbronnen en onttrekt veel minder water dan is toegestaan. De experts letten zeer goed op de bescherming van de kostbare waterreservoirs, want deze bronnen vormen de basis van de hoge kwaliteit van het aangeboden mineraalwater en daarmee de bestaansbasis van het bedrijf. Daarnaast werkt de mineraalbron samen met boeren om het waterbehoud in het productiegebied van het mineraalwater te bevorderen.

Hoe worden de Gerolsteiner-bronnen afgetapt?

Dr. Thomas Hens, hoofd Technische Ontwikkeling en Middelen bij Gerolsteiner, legt uit hoe bronnen kunnen worden aangeboord.

Hoe weet je waar je moet boren?

Voor de boringen ligt een uitgebreid geologisch en hydrologisch proces in het verschiet. Onze bronnen bevinden zich allemaal in het Gerolsteinbekken. Dit is een geologische formatie die lijkt op een badkuip - een groot bekken van vulkanisch gesteente. Dit bekken is goed onderzocht. De ene is het dolomietgesteente, dat veel calcium en magnesium bevat. Maar deze kostbare mineralen worden alleen opgelost als er ook voldoende natuurlijk kooldioxide in het water zit. Ik heb dus informatie nodig over de dikte van het dolomietgesteente en ik moet weten waar er breuken, holtes, scheuren en dislocaties zijn waardoor het koolzuur omhoog kan dringen vanaf ongeveer 1000 meter. Op deze punten diep in de rotsbodem ontstaat de oplosbaarheidsformatie die we zoeken en nodig hebben. Maar zoals een oud mijnwerkersgezegde luidt: het is donker onder de grond. Het is dus altijd een onderneming die een beetje geluk vereist.

Kost het boren van een put veel tijd?

Het boren van een testput in de Gerolsteinsynclinale is ingewikkelder dan op de meeste andere plaatsen. Dit komt doordat de Gerolsteinsynclinale een gegroefde formatie is. Het vulkanisch gesteente heeft verschillende dichtheden en je komt veel kleine en grote holtes tegen, zelfs grotten, die zo groot kunnen zijn als een hele kamer. Dit maakt het extreem ingewikkeld om een loodrecht boorgat te boren, wat echter essentieel is als het boorgat als put moet worden gebruikt. Een taak als deze vereist gespecialiseerde technologie en boorexperts.

Wat gebeurt er als je diep water hebt gevonden?

Als we dan water tegenkomen, nemen we monsters en voeren we uitgebreide tests uit in overeenstemming met de wetgeving. Als het geschikt water blijkt te zijn, vormen de analyseresultaten de basis voor een officiële vergunning voor gebruik volgens de waterwetgeving. Zodra deze is verleend, kunnen we een put bouwen voor gebruik. Maar voordat dit kan gebeuren, moet alles kloppen. Dit toont ook aan dat Gerolsteiner mineraalwater een echte schat van de natuur is.

Van wie is het water?

Water is een gemeenschappelijk goed. In Duitsland behoort water daarom toe aan gemeenten, steden en gemeenschappen. Net als mijnrechten voor minerale bronnen verlenen de autoriteiten waterrechten voor het gebruik van water. Als mineraalwaterbedrijf verwerft Gerolsteiner Brunnen het recht om de toegestane hoeveelheid water uit toegestane bronnen te winnen en te bottelen voor haar bedrijfsactiviteiten. Waterrechten worden na een streng onderzoek voor een bepaalde periode toegekend. Daarnaast moet er een onttrekkingsvergoeding, de watercent, worden betaald voor de onttrekking. Het geld is bestemd voor waterbescherming. In de Hunsrück is bijvoorbeeld een langeafstandswaterleiding van de stuwdam Primstal naar de stuwdam Steinbach in de Hunsrück (Rijnland-Palts) gefinancierd door de watercent. Deze is bedoeld om de watervoorziening in de regio van het nationale park in de toekomst veilig te stellen.